Akita

Pochodzenie

Akita jest bardzo starą japońską rasą psów. Szacuje się, że istniała już 5000 lat temu u boku samurajów. Początkowo była przeznaczona do polowania na "grubą" zwierzynę taką jak dziki, jelenie czy niedźwiedzie oraz do ciągnięcia ciężkich ładunków. Jako rodzima rasa akity w Japonii cieszyły się wielkim poważaniem i miały dużą wartość, zresztą do dzisiaj zajmują stałe miejsce w mitologii i literaturze tej części świata. 

Wygląd

wysokość w kłębie: 66 - 71 cm psy, 61 - 66 cm suki

masa ciała: 35 - 45 kg psy, 25 - 35 kg suki

umaszczenie: czerwone, białe, pręgowane lub sezamowe (czerwone z czarnymi końcówkami), oprócz tego wszystkie wersje poza białą muszą mieć tak zwane urajiro, czyli białe znaczenia po bokach kufy, na policzkach, po spodniej stronie żuchwy, szyi, klatki piersiowej, tułowia i ogona oraz wewnętrznej stronie kończyn.

szata: trzywarstwowa, pierwsza warstwa szorstka i prosta, druga grubsza i miękka, trzecia (ta najbliżej skóry) grubsza i wełnista

Akita pręgowana

Akita czerwona

Akita sezamowa

Akita biała

Charakter

Przede wszystkim nie jest to pies dla każdego. Akita potrzebuje doświadczonego i konsekwentnego hodowcy. Posiada silne poczucie hierarchii stada i twardy charakter. Jest psem inteligentnym, ale trudnym w szkoleniu. Szybko się nudzi i nie łatwo daje się podporządkować. 

Jest dobrym stróżem, nie szczeka bez powodu. Broni wszystkiego co uzna za swoje, nie tylko podwórka, ale też samochodu czy miski 😜 Jest nieufny wobec obcych.

Raczej nie nadaje się do domu z małymi dziećmi i innymi zwierzętami. Dziecko może nieumyślnie sprowokować psa chcąc go przytulić czy pociągnąć za ogon dlatego lepiej gdy dzieci będą nieco starsze lub hodowca bardzo doświadczony. Jeśli chodzi o zwierzęta to psy rasy akita posiadają silny instynkt łowny i mogą zapolować na mniejszego stwora jak na przykład kot. Jednak jeśli wychowają się w otoczeniu dzieci czy zwierząt to powinny je względnie tolerować. 

Jest to pies władczy, dominujący, uparty, jest indywidualistą. Ale jest również niezwykle lojalny wobec swojego przewodnika, oddany, odważny, dostojny i inteligentny. Kto potrafi odpowiednio zająć się psem tej rasy na pewno doceni i nie pożałuje takiego wyboru.

Zdrowie i pielęgnacja

Z racji długiego stażu rasy nie jest ona chorowita. Po prostu na przestrzeni lat słabe osobniki były eliminowane. Jednak są choroby, które zdarzają się nieco częściej niż zwykle. Są to na przykład choroby skóry jak alergie czy tzw. zespół skórno-naczyniowy, czyli choroba Voit Kojanagi Harada, choroby oczy jak zaćma czy zwyrodnienie rogówki a także głuchota, wnętrostwo lub hemofilia.

Akita nie wymaga większego nakładu pracy poza dwoma okresami linienia kiedy to konieczne jest częste wyczesywanie i kąpanie psa. Do tego celu powinno się stosować zgrzebło z gęstym rozmieszczeniem  zębów i odpowiednie kosmetyki przeznaczone dla psów. Oprócz tego psa kąpiemy jak jest brudny, nic nadzwyczajnego.

Ciekawostki

Powstał film oparty na faktach opowiadający o niezwykłej wierności psa rasy akita. Tytuł filmu to „Mój przyjaciel Hachiko”. 

Biały owczarek szwajcarski.

Pochodzenie

Białe owczarki szwajcarskie pochodzą od owczarków niemieckich. Początkowo białe umaszczenie owczarków niemieckich nie stanowiło problemu, jednak już w XX wieku w Europie zostały one całkowicie wykreślone ze wzorca tej rasy uznając kolor biały za wadę. Nadal jednak były uznawane w Ameryce i do dziś są tam odnotowywane jako biały owczarek niemiecki. O uznanie tej rasy wystąpiła Szwajcaria i właśnie dlatego psy te zyskały miano "szwajcarskich". W roku 2002 przyjęto wzorzec rasy.

Wygląd

wysokość w kłębie: 60 - 66 cm psy, 55 - 61 cm suki
masa ciała: 30 - 40 kg psy, 25 - 35 kg suki
umaszczenie: wyłącznie białe
szata: wersja zarówno krótko jak i długowłosa, włos średniej długości, gęsty, przylegający, dwuwarstwowy, obfity podszerstek 

Charakter

Owczarek szwajcarski jest psem łagodnym. Jest też wrażliwy, więc wymaga łagodnego traktowania. Przy złej socjalizacji może stać się również bojaźliwy i nieufny wobec obcych. Zwyczajnie jest to pies delikatny 😊

Nie wymaga doświadczonego hodowcy. Łatwo poddaje się tresurze, gdyż uwielbia zadowalać swojego opiekuna i wykonywać różne komendy. Jeżeli tylko podejdzie się do szkolenia ze spokojem, bez krzyków czy szarpania to pies będzie chętnie współpracować.

Idealnie sprawdzi się w rodzinie z małymi dziećmi. Nadaje się na psiego opiekuna.

Nie wymaga ponadprzeciętnej dawki ruchu. Oznacza to, że wystarczy jeden ze spacerów dłuższy, co najmniej godzinny, a nie potrzebne jest na przykład kilka godzin treningu czy duże podwórko do biegania.

Nadaje się do mieszkania w bloku. Jak zawsze podstawą są spacery 😊 Nie mniej jednak jest to pies niezwykle towarzyski i przywiązany do opiekuna, lepiej więc jeżeli w domu zawsze ktoś będzie. 

Jego żywiołem jest woda i śnieg. Uwielbia pływać i aportować oraz bardzo dobrze tropi.

Zdrowie i pielęgnacja

Ogólnie jest to zdrowa rasa. Jednak jak wiele dużych psów owczarki szwajcarskie są podatne na dysplazję stawów biodrowych, oprócz tego również łokciowych oraz na alergię pokarmową czy skręt żołądka. 

Jeśli chodzi o pielęgnację to nie są zbyt wymagające. Wystarczy je czasem czesać. Wbrew pozorom nie trzeba ich często kąpać by zachowały swój śnieżnobiały kolor. Jeżeli już przyjdzie pora na kąpiel to powinno się stosować szampony do białej sierści wybielające ją optycznie, a nie chemicznie. 

Ciekawostki

Rasę tą wykorzystano w filmie pt. „Biały pies”

Psi alfabet - lista ras psów.

Poniżej znajduje się lista psich ras, która będzie stale uzupełniana o odnośniki do ich opisów.

A 

• Aidi 
• Airedale terrier 
• Akbash dog 
• Akita  
• Akita amerykańska 
• Alano español 
• Alapaha Blue Blood Bulldog 
• Alaskan husky 
• Alaskan klee kai 
• Alaskan malamute 
• Alpejski gończy krótkonożny 
• American eskimo dog 
• Amerykański pitbulterier 
• Amerykański spaniel dowodny 
• Amerykański staffordshire terier 
• Amerykański toy terier 
• Anatolian 
• Angielski Coonhound 
• Appenzeller  
• Ariégeois 
• Australian Cattle Dog 
• Australian stumpy tail cattle dog 
• Australijski silky terier 

B 

• Barbet 
• Basenji 
• Basset 
• Basset artezyjsko-normandzki 
• Basset bretoński 
• Basset gaskoński 
• Beagle harrier 
• Bearded collie 
• Bedlington terier 
• Bernardyn  
• Biały owczarek szwajcarski 
• Bichon frise 
• Billy  
• Black and tan coonhound 
• Bloodhound 
• Bluetick Coonhound 
• Boerboel 
• Bokser  
• Bolończyk 
• Border collie 
• Border terrier 
• Boston terier 
• Bouvier des Ardennes 
• Bouvier des Flandres 
• Boxapoint 
• Brabantczyk 
• Braque d'Auvergne 
• Braque du Bourbonnais 
• Braque Saint-Germain 
• Briquet Griffon Vendéen 
• Broholmer 
• Buhund norweski 
• Buldog amerykański 
• Buldog angielski 
• Buldog francuski 
• Bully Kutta 
• Bulmastif 
• Bulterier 
• Bulterier miniaturowy 

C 

• Cairn terrier 
• Canaan Dog 
• Cane corso 
• Cão Fila de São Miguel 
• Catahoula Leopard Dog 
• Cavalier king charles spaniel 
• Chart rosyjski 
• Chien d'Artois 
• Chihuahua  
• Chin japoński 
• Chinook  
• Chodský pes 
• Chorkie 
• Chow chow 
• Cirneco dell'Etna 
• Clumber Spaniel 
• Cocker spaniel amerykański 
• Cocker spaniel angielski 
• Coton de Tuléar 
• Czarnogórski gończy górski 
• Czarny terier rosyjski 
• Czeski fousek 
• Czeski pies górski 
• Czuwacz słowacki 

D 

• Dalmatyńczyk 
• Dandie Dinmont terrier 
• Dog argentyński 
• Dog kanaryjski 
• Dog niemiecki 
• Dog z Bordeaux 
• Dog z Majorki 
• Drentse patrijshond 
• Drever 
• Dunker 
• Duży gończy gaskoński 
• Duży Münsterländer 
• Duży szwajcarski pies pasterski 

E 

• Elkhund czarny 
• Elkhund szary 
• Elo  
• English toy terrier 
• Entlebucher 
• Épagneul breton 
• Eurasier 

F 

• Field Spaniel 
• Fila brasileiro 
• Fiński lapphund 
• Foksterier krótkowłosy 
• Foksterier szorstkowłosy 
• Foxhound amerykański 
• Foxhound angielski 
• Fryzyjski pies dowodny 

G 

• Gończy angielsko-francuski 
• Gończy bałkański 
• Gończy berneński 
• Gończy bretoński 
• Gończy chorwacki 
• Gończy fiński 
• Gończy gaskoński 
• Gończy Hamiltona 
• Gończy hiszpański 
• Gończy lucerneński 
• Gończy niemiecki 
• Gończy polski 
• Gończy Schillera
• Gończy serbski trójkolorowy 
• Gończy słowacki 
• Gończy smalandzki 
• Gończy szwajcarski 
• Gończy węgierski 
• Gończy włoski 
• Gończy z Jury - Bruno 
• Gończy z Jury - St. Hubert 
• Gończy z Nivernais 
• Grand Gascon Saintongeois 
• Grand Griffon Vendéen 
• Greyster 
• Groenendael 
• Gryfon Bouleta 
• Gryfon Korthalsa 
• Gryfonik belgijski 
• Gryfonik brukselski 
• Grzywacz chiński 

H 

• Haldenstovare 
• Harrier  
• Hawańczyk 
• Hiszpański pies dowodny 
• Hokkaido  
• Hollandse smoushond 
• Hovawart 
• Husky syberyjski 
• Hygenhund 

I 

• Irish glen of imaal terrier 
• Irish soft coated wheaten terrier 
• Irlandzki spaniel dowodny 
• Islandzki szpic pasterski 

J

• Jack Russell terrier 
• Jagd terier 
• Jamnik długowłosy
• Jamnik krótkowłosy 
• Jamnik szorstkowłosy 
• Jamnikoogar 
• Jämthund 
• Jindo  

K 

• Kai  
• Karelski pies na niedźwiedzie 
• Keeshound Kelpie  
• Kerry Beagle 
• Kerry blue terrier 
• King charles spaniel 
• Kishu 
• Komondor 
• Kooikerhondje 
• Kritikos Lagonikos 
• Kromfohrländer 
• Kuvasz 

L 

• Labradoodle 
• Laekenois 
• Lagotto romagnolo 
• Lakeland terrier 
• Lancashire Heeler 
• Landseer 
• Lapinporokoira 
• Leonberger 
• Lhasa apso 
• Lwi piesek 

Ł 

• Łajka jakucka 
• Łajka karelo-fińska 
• Łajka rosyjsko-europejska 
• Łajka wschodniosyberyjska 
• Łajka zachodniosyberyjska 

M 

• Malinois 
• Maltańczyk 
• Mały gończy anglo-francuski 
• Mały gończy gaskoński 
• Mały Münsterländer 
• Manchester terrier 
• Markiesje 
• Mastif angielski 
• Mastif hiszpański 
• Mastif neapolitański 
• Mastif pirenejski 
• Mastif tybetański 
• Mops 
• Moskiewski stróżujący 
• Mudi 

N 

• Nagi pies meksykański 
• Nagi pies peruwiański 
• Niebieski spaniel pikardyjski 
• Niemiecki terier myśliwski 
• Nihon teria 
• Norfolk terrier 
• Norsk Lundehund 
• Norwich Terrier 
• Nowofundland 

O 

• Ogar polski 
• Otterhound 
• Owczarek australijski  
• Owczarek belgijski 
• Owczarek chorwacki 
• Owczarek francuski beauceron 
• Owczarek francuski briard 
• Owczarek holenderski
• Owczarek kataloński 
• Owczarek kaukaski 
• Owczarek kraski 
• Owczarek maremma 
• Owczarek niemiecki 
• Owczarek niemiecki długowłosy 
• Owczarek pikardyjski 
• Owczarek pirenejski 
• Owczarek podhalański 
• Owczarek południoworosyjski Jużak
• Owczarek portugalski 
• Owczarek staroangielski 
• Owczarek szetlandzki 
• Owczarek szkocki długowłosy 
• Owczarek szkocki krótkowłosy 
• Owczarek środkowoazjatycki 
• Owczarek z Bergamo 
• Owczarek z Majorki 

P 

• Papillon  
• Parson Russell terrier 
• Pekińczyk 
• Peruwiański pies pasterski 
• Petit Basset Griffon Vendéen 
• Phalene 
• Pies faraona 
• Pies górski z Estrela 
• Pies grenlandzki 
• Pies laboratoryjny Horáka 
• Pies z Castro Laboreiro 
• Pinczer austriacki 
• Pinczer małpi 
• Pinczer miniaturowy 
• Pinczer średni 
• Pirenejski pies górski 
• Plott hound 
• Płochacz niemiecki 
• Podenco z Ibizy 
• Podengo portugalski 
• Pointer 
• Poitevin  
• Polski owczarek nizinny 
• Porcelaine 
• Portugalski pies dowodny 
• Portugalski pies stróżujący 
• Posokowiec bawarski 
• Posokowiec hanowerski 
• Pudel duży 
• Pudel miniaturowy 
• Pudel średni 
• Pudel toy 
• Pudelpointer 
• Puli 
• Pumi  

R 

• Redbone coonhound 
• Rhodesian ridgeback 
• Rosyjski toy 
• Rottweiler 

S 

• Saarlooswolfhond 
• Samojed 
• Sarplaninac 
• Schapendoes 
• Schipperke 
• Schnoodle 
• Sealyham terrier 
• Seter angielski 
• Seter irlandzki 
• Seter irlandzki czerwono-biały 
• Seter szkocki 
• Shar pei 
• Shiba 
• Shih tzu 
• Shikoku  
• Skye terrier 
• Spaniel francuski 
• Spaniel kontynentalny 
• Spaniel pikardyjski 
• Spaniel Pont-Audemer 
• Spaniel tybetański 
• Springer spaniel angielski 
• Springer spaniel walijski 
• Staffordshire Bull Terrier 
• Sussex 
• Spaniel 
• Sznaucer miniaturowy 
• Sznaucer olbrzym 
• Sznaucer średni 
• Szpic fiński 
• Szpic japoński 
• Szpic miniaturowy 
• Szpic niemiecki 
• Szpic niemiecki duży 
• Szpic niemiecki mały 
• Szpic niemiecki średni 
• Szpic nordycki 
• Szpic wilczy 
• Szpic włoski 
• Szwedzki lapphund 

Ś 

• Śpiewający pies z Nowej Gwinei 

T 

• Tajski ridgeback 
• Techichi 
• Terier australijski 
• Terier brazylijski 
• Terier czeski 
• Terier irlandzki 
• Terier szkocki 
• Terier tybetański 
• Terier walijski 
• Tervueren 
• Tesem 
• Thai ridgeback 
• Tosa  
• Treeing walker coonhound 

V 

• Västgötaspets 

W 

• Welsh Corgi Cardigan 
• Welsh Corgi Pembroke 
• West Highland white terrier 
• Wilczak czechosłowacki 
• Wyżeł duński 
• Wyżeł fryzyjski 
• Wyżeł gaskoński 
• Wyżeł niemiecki długowłosy 
• Wyżeł niemiecki krótkowłosy 
• Wyżeł niemiecki ostrowłosy 
• Wyżeł niemiecki szorstkowłosy 
• Wyżeł pirenejski 
• Wyżeł portugalski 
• Wyżeł słowacki szorstkowłosy - ohar 
• Wyżeł weimarski długowłosy 
• Wyżeł weimarski krótkowłosy 
• Wyżeł węgierski krótkowłosy 
• Wyżeł węgierski szorstkowłosy 
• Wyżeł włoski krótkowłosy 
• Wyżeł włoski szorstkowłosy 
• Wyżły brytyjskie 

Y 

• Yorkshire terrier 
• Yorkshire Terrier Biewer

Kupić czy adoptować - skąd wziąć psa?

Nie ma jednego dobrego rozwiązania. Wszystko zależy od oczekiwań przyszłego właściciela oraz jego możliwości. Zarówno adoptowanie jak i kupowanie jest ważne. Jedno pozwala na zachowanie danej rasy, a drugie daje dom tym bezdomnym zwierzakom.

Kupno

Jeżeli kupujesz psa to tylko rasowego, nie płać za kundla, schroniska są ich pełne, a jeszcze nie daj Boże napędzisz handel pseudohodowcom. Jeżeli, więc zdecydowałeś, że chcesz psa rasowego, bo potrzebujesz psa o konkretnych cechach to pozostaje Ci go kupić, choć czasem zdarza się, że ktoś nie może dłużej opiekować się swoim rasowym pupilem i daje ogłoszenie, że odda go za darmo byleby znalazł nowy i dobry dom. Tylko to wtedy nie będzie szczeniak, więc wszystko zależy od tego czego szukasz. Kupno psa to nie mały wydatek. Ceny wahają się od kilkuset złotych do kilku tysięcy w zależności od rasy. Nie jest to, więc opcja dla wszystkich.

Gdy już zdecydowałeś się na kupno rasowego psa to szukaj tylko pewnych i sprawdzonych hodowli. To bardzo ważne. Nie chcesz chyba, żeby pies okazał się czymś innym niż sądziłeś, albo żeby co gorsza miał jakieś wady genetyczne. Listę potwierdzonych hodowli znajdziesz na stronie ZKWP (Związek Kynologiczny W Polsce). Z takiej hodowli pies dostanie metrykę i rodowód. Ważne by szczenię miało zapewnione odpowiednie warunki bytowe i rozwojowe. Okres socjalizacji jest bardzo ważny. W dobrej hodowli dba się nie tylko o szczeniaki ale również o sukę i to nie tylko w czasie ciąży i odchowu szczeniąt 😊

Adopcja

Wielu wciąż uważa, że adopcja to najlepsze wyjście i głoszą hasła w stylu "Nie kupuj! Adoptuj!" Oczywiście adopcja to bardzo szczytne zachowanie, ale trzeba zrozumieć, że nie dla każdego to jest dobre wyjście. Adopcja psa ze schroniska ani nie jest taka łatwa jak się wydaje, ani też nie jest taka przyjemna jak niektórzy myślą. Wiele oczywiście zależy od schroniska, bo niestety nie wszystkie są prowadzone należycie i to jak wielkich zaniedbań potrafią się dopuścić pracownicy schroniska jest przerażające. A z drugiej strony zdarza się, że w schronisku pracują istni fanatycy zwierząt i taka adopcja może się okazać trudniejsza niż w przypadku dziecka. Nie można przecież przesadzać ani w jedną, ani w drugą stronę. Do rzeczy...

Przede wszystkim należy sobie uświadomić, że nie można sobie wybrać pierwszego lepszego psa, który nam się spodoba. W schronisku znajdują się psy z bagażem doświadczeń, często bardzo przykrych. To są psy z problemami i nie każdy pies będzie się nadawał dla każdego. Należy wybrać się do schroniska i porozmawiać z jego pracownikiem, a najlepiej z psim behawiorystą jeżeli takiego zatrudniają. Ludzie tam pracujący pomogą dobrać psa, który będzie do Ciebie pasował. Jednak to nadal nie wszystko. Zanim dojdzie do adopcji musi zostać przeprowadzona wizyta przed adopcyjna aby sprawdzić warunki w jakich będzie mieszkał pies. Tu też może być problem, bo na przykład stary i schorowany pies nie będzie mógł zamieszkać w bloku bez windy a inny pies natomiast będzie nadawał się jedynie na podwórko i tak dalej. Warto również wspomnieć, że adopcja nie jest całkowicie darmowa. W zależności od schroniska oraz najczęściej wielkości psa opłata wynosi zazwyczaj kilkadziesiąt złotych. Pies natomiast będzie odrobaczony, zaszczepiony, wykastrowany i może nawet będzie mieć chip. Zdarza się, że w schronisku są prowadzone specjalne akcje jak na przykład ta, w której podczas adopcji psa starego i schorowanego przysługuje jakiś tam pakiet leczenia w zaprzyjaźnionej ze schroniskiem lecznicy, od której możesz otrzymać wsparcie. Po adopcji również są kontrolowane warunki w jakich znajduje się pies i jak się ma w nowym miejscu. Tak więc jak widać droga przed adopcję wcale nie jest taka łatwa. 

Można również pokusić się o adopcję na własną rękę i przygarnąć jakiegoś psa z ogłoszenia. Niestety może to być nieco ryzykowne, w końcu nic o tym psie nie wiemy. Ani o jego chorobach, ani o zachowaniu, a właściciel może nam mydlić oczy słodkościami byleby tylko się go pozbyć. Nie należy jednak popadać w paranoję, po prostu wystarczy zachować rozsądek 😉

Jak widzisz nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. Wybór należy do Ciebie.

Pies czy suka - o wyborze płci przyszłego kompana.

Płeć tak naprawdę ma chyba najmniejsze znaczenie. Nie ma bowiem cech, które można przypisać danej płci w stu procentach. W tym przypadku można opierać się jedynie na tak zwanych stereotypach i prawdopodobieństwie, albo się będzie zgadzać albo nie 😜

No, ale czego można się spodziewać po danej płci?

Pies

Mówi się, że psy są zazwyczaj bardziej dominujące i mniej posłuszne niż suczki. To zapewne przez ich testosteron 😜 Uważam również, że samce zachowują się odrobinę jak koty, mam na myśli, że mają większą skłonność do "chodzenia własnymi ścieżkami" czyli do własnych humorów i okazują ciutkę mniejsze przywiązanie. Oczywiście pies to pies, więc raczej będzie bardzo przywiązany do właściciela, ale opieram się na porównaniu do płci przeciwnej.
Nieprzyjemnym nawykiem samców jest znaczenie terenu. Nie każdemu będzie to odpowiadało i czasem może sprawiać problemy, na przykład jeśli od moczu uschną wszystkie kwiatki w ogrodzie. 😏 Jest też kwestia związana z okresem rui. Psy w tym czasie mogą uciekać w pogoni za sukami, wyć, ogólnie męczyć się. Na szczęście rozwiązaniem jest kastracja. 

Suka

Suczki z kolei są bardziej uległe, oddane i nie opuszczają właściciela na krok uważnie słuchając poleceń i chętnie je wykonując. To wynika z ich naturalnej roli w stadzie, podobnie jak w przypadku samców. Być może też lepiej się sprawdzą wobec dzieci, ale jak mówiłam nie ma reguły. Moim osobistym zdaniem suczki są dużo bardziej kochane i je ubóstwiam 😍

Jeżeli chodzi o czas rui to suki w tym czasie również mogą uciekać kierowane instynktem oraz potrzebami i niestety w przeciwieństwie do samców suki mogą przynieść do domu niechciane potomstwo. Oprócz tego mogą zabrudzić mieszkanie krwią. Tak zwana cieczka trwa około 3 tygodni i pojawia się średnio dwa razy w roku (czasem raz, czasem trzy). Samice bardzo dokładnie się wtedy wylizują, ale i tak istnieje szansa zabrudzenia. Można kupić suce specjalne majtki z wymiennymi wkładkami albo najlepiej będzie ją wykastrować jeżeli nie mamy zamiaru jej rozmnażać. Przyniesie to korzyści nie tylko higieniczne, ale również zdrowotne. Uniknie się w ten sposób takich schorzeń jak na przykład ropomacicze lub ciąża urojona.

Jak już mówiłam nie ma reguły. Więcej niż od płci zależy od rasy. Jedno co jest pewne w przypadku obu płci to fakt iż kastracja jest świetnym wyjściem i naprawdę ją polecam. Być może choć trochę zmniejszy to odsetek bezdomnych psów tułających się po ulicach lub cisnących się w schroniskach. 

Pies rasowy czy kundel - który lepszy?

Wśród wielbicieli czworonogów są zarówno zwolennicy psów rasowych jak i tych niewiadomego pochodzenia. Każda z tych grup ma swoje zalety i wady, więc nie można jednoznacznie stwierdzić, że to czy tamto jest lepsze od drugiego. Wszystko zależy od tego jakie ma się oczekiwania wobec przyszłego pupila.

Psy rasowe

Kupno psa rasowego daje nam ogromny wybór. Pies jest gatunkiem o tak dużym zróżnicowaniu, że każdy z pewnością znajdzie coś dla siebie. Możemy dobrać odpowiednią wielkość, kolor sierści, jej długość, rodzaj, kształt pyska, uszu, ogona no i oczywiście odpowiedni charakter. 

Psy rasowe zostały wyhodowane w określonym celu, jedne idealnie nadają się do stróżowania, inne do polowania, jeszcze inne świetnie sprawdzą się w domu z małymi dziećmi. Dlatego decydując się na konkretną rasę trzeba zastanowić się czy aby na pewno jesteśmy w stanie zaspokoić wszystkie potrzeby danego psa, bo wygląd to nie wszystko. Jeżeli mieszkasz w ciasnej kawalerce i pracujesz po 12 godzin to wzięcie Huskiego będzie koszmarnym pomysłem.

Zaletą psów rasowych jest fakt, że możemy przewidzieć jaki będzie ostateczny wygląd psa oraz jaki mniej więcej będzie jego charakter. Każdy pies ma własną osobowość, ale każda rasa wiąże się z pewnymi predyspozycjami. Niestety wraz z cechami charakteru psy rasowe dziedziczą również skłonności do różnych chorób. Mówi się, że psy rasowe są bardziej chorowite od mieszańców. Oczywiście nie ma na to reguły, to tylko pojęcie ogólnikowe. 

Psa rasowego należy kupić i to tylko ze sprawdzonej hodowli. Należy pamiętać, że nie jest to mały wydatek i w zależności od rasy cena waha się od kilkuset złotych do nawet kilkunastu tysięcy. Pies taki posiada rodowód - czyli dokument potwierdzający jego pochodzenie. Jeżeli mamy ochotę możemy ze swoim rasowym pupilem brać udział w różnego rodzaju wystawach psów rasowych i przy odrobinie szczęścia zdobywać nagrody 😊

Kundle

Kundelki mają to do siebie, że są niepowtarzalne 😊 Z jednej strony to cudowne, a z drugiej nie pozwala na przemyślany dobór towarzysza, gdyż nigdy nie możemy być pewni ani jak będzie wyglądał gdy dorośnie, ani jak będzie się zachowywał. Ta istna loteria sprawdzi się tylko w przypadku osób, którym właściwie wszystko jedno jaki pies byleby był. Jeżeli jednak ktoś ma jakieś ścisłe wymagania to chyba jednak lepiej wybrać psa rasowego.

Nigdy nie kupuj psa bez rodowodu! Może to mieć fatalne konsekwencje. Po pierwsze bez najmniejszego problemu znajdziesz kundelka za darmo, a po drugie płacenie komuś za psa bez rodowodu może tylko napędzać okrutny biznes pseudo hodowców rozmnażających psy dla zysku. Takie psy są trzymane w koszmarnych warunkach i nierzadko okazuje się, że cierpią na różne choroby genetyczne (i nie tylko). 

Kundla możesz adoptować ze schroniska lub poszukać ogłoszeń od osób, których suka się oszczeniła i nie mają co zrobić z potomstwem. Niestety schroniskom także nie zawsze można ufać i trzeba zwrócić uwagę na procedury tam obowiązujące. Niezależnie od tego skąd nabędziemy kundelka nie wiemy nic lub prawie nic o jego przeszłości oraz przyszłości. Nie jest to więc wybór dobry dla każdego.



Zarówno pies rasowy jak i kundel jest tak samo wartościowym psem i nie ma lepszego czy gorszego... jest tylko taki, który spełnia nasze oczekiwania bądź nie. Wybór towarzysza na kilkanaście najbliższych lat nie jest łatwy, ale warto poświęcić trochę czasu na przemyślenie wszystkiego co z pewnością zaowocuje cudownym przyjacielem.

Jakiego psa wybrać - zbiór odwiecznych dylematów.

Chcesz wziąć pod swe skrzydła psa, ale nie masz pojęcia, którą z tych ślicznych mordek wybrać? Przecież wszystkie są takie urocze... jak masz się zdecydować? Pies czy suka? Mały czy duży? Rasowy czy kundel? Kupić czy adoptować? Dorosły czy szczeniak? Pytań jest tak wiele, a odpowiedzi jakby nieco brak.

Podpowiem, że na początek wypadałoby zastanowić się jakie mamy oczekiwania wobec przyszłego towarzysza. Należy wziąć pod uwagę nie tylko nasze upodobania, ale również nasze możliwości tak by wszyscy byli zadowoleni z wyboru. Nie możesz przecież wziąć olbrzymiego psa do kawalerki, w której mieszkają trzy osoby (teoretycznie nikt Ci nie zabroni, ale ani Ty, ani pies nie będziecie zadowoleni z tej sytuacji).

Odpowiedz sobie na następujące pytania:

• Czy pies ma mieszkać w domu czy na dworze?
• Czy ma być to pies do stróżowania czy do towarzystwa?
• Na jakiej maksymalnej wielkości psa możesz sobie pozwolić?
• Jak dużo czasu możesz poświęcić psu?
• Czy w grę wchodzi częsta pielęgnacja psa taka jak szczotkowanie, kąpanie, strzyżenie i tym podobne?
• Czy jesteś wstanie zapewnić psu dużą dawkę ruchu czy raczej wolisz jak będzie się wylegiwał na kanapie?
• Czy masz jakieś specjalne wymagania? Na przykład któryś z domowników cierpi na alergię i musi to być pies, który nie będzie jej wywoływał.
• Czy pies będzie mieszkać z dziećmi, osobami starszymi lub chorymi?
• Czy masz jakieś specjalne wymagania dotyczące wyglądu? Na przykład żeby miał długą sierść, albo oklapnięte uszy czy określony kolor.
• Jaki prowadzisz tryb życia? Czy będzie miał kto wychodzić z psem i się z nim bawić, zajmować się nim?
• Czy jesteś gotowy na wydatki związane z weterynarzem?
• Czy chcesz żeby pies uczestniczył w wystawach lub jakichś zawodach sportowych?
• Jaki masz charakter? Ważne by temperament psa pasował do Twojego.

Teraz zbierz swoje odpowiedzi i zastanów się jaki pies będzie spełniał Twoje wymagania? Żeby Ci w tym pomóc przedstawię kilka kwestii, które mogą mieć wpływ na to jaki będzie dany pies.

Pies czy suka?

To jest bardzo trudne do określenia, ponieważ sama płeć ma dość małe znaczenie zważywszy, że każda rasa posiada inne cechy oraz każdy osobnik jest inny. Psy tak jak ludzie posiadają swoje unikalne charaktery, więc sama płeć ma mało do powiedzenia. Jednak patrząc tak stereotypowo są dużo większe szanse, że pies będzie bardziej dominujący, postawniejszy, trochę jak kot chodzący własnymi ścieżkami, mniej posłuszny. Za to suka prędzej będzie uległa, wierna, posłuszna, delikatna i opiekuńcza niż samiec choć na to nie ma reguły. Warto też wspomnieć o czasie rui... pies będzie uciekał by dorwać jakąś sunię, a suka będzie uciekać by znaleźć jakiegoś adoratora, no i może przyjeść do domu niespodziankę. Więcej przeczytacie tutaj 😉 

Rasowy czy kundel?

Zależy czy mamy jakieś konkretne oczekiwania czy nie. Psy rasowe mają to do siebie, że możemy po nich się spodziewać co z nich wyrośnie w przeciwieństwie do kundli, których nigdy nie możemy być do końca pewni. Wybierając psa rasowego wiemy jak będzie wyglądał gdy podrośnie, a charakter choć każdy osobnik ma inny to pod pewnymi względami będzie posiadał cechy wspólne z wzorcem rasy i będzie posiadał określone predyspozycje. Natomiast w przypadku kundelka nawet znając jego obojga rodziców nie wiemy, ani jak duży urośnie, ani jak będzie wyglądał, ani jaki będzie mieć charakter - wybieramy w ciemno. Więcej informacji znajdziecie tutaj

Kupić czy adoptować?

Powszechnie uważa się, że jak rasowego to kupić jak kundelka to przygarnąć. Rasowego psa raczej nikt nie odda za darmo, a kundla nie ma sensu kupować skoro jest tyle psiaków potrzebujących domu. Bardzo dużo mówi się o tym by nie kupować psa tylko go adoptować, ale to na prawdę zależy od indywidualnej sytuacji. Jak wspomniałam jeżeli chcesz psa o konkretnych cechach to powinieneś wybrać psa rasowego, a takiego należy kupić. Jeżeli natomiast jest Ci to obojętne to możesz adoptować na przykład ze schroniska. Tylko, że to nie jest takie proste jak się wydaje. Nie wystarczy przyjść i wybrać sobie takiego, który nam się podoba. Musimy spełnić szereg wymogów. Moje osobiste doświadczenia z adopcją psa ze schroniska nie są miłe i choć nie odradzam tego rozwiązania to polecam je dobrze przemyśleć. No i trzeba pamiętać, że taki pies będzie posiadał bagaż ciężkich doświadczeń z czym nie każdy sobie poradzi. Chcesz dowiedzieć się więcej? Zajrzyj tutaj

Dorosły czy szczeniak?

Zalety przygarnięcia psa dorosłego są takie, że jest odchowany, prawdopodobnie nauczony załatwiania się na dworze, nie niszczenia i tym podobne. Zwyczajnie jest już wychowany (o ile ktoś wcześniej o to zadbał). Natomiast minusy są takie iż to wychowanie może nam nie odpowiadać. No i podobnie jak w przypadku psa ze schroniska dorosły pies posiada pewien bagaż doświadczeń, którego nie znamy i nie wiem czy może być coś co sprawi nam problem. Ze szczeniakiem jest o tyle fajnie, że możemy patrzeć jak dorasta, uczestniczyć w jego wychowaniu i zżyć się z tą uroczą, małą kuleczką. Niestety opieka nad szczeniakiem jest pracochłonna i może przysporzyć nam sporo nerwów, gdy na przykład pogryzie nasze ulubione buty. 

Jeżeli rasowy to jaka rasa?

Tu już wszystko zależy od odpowiedzi jakie udzieliłeś na zadane wcześniej przeze mnie pytania. Jest tak ogromny wybór, że z pewnością każdy znajdzie rasę, która spełnia wszystkie wymagania przyszłego właściciela. Postaram się z czasem opisywać poszczególne rasy.

Na koniec dodam, że wybór musi być zaakceptowany przez wszystkich domowników. Musi to być decyzja świadoma i przemyślana tak by zwierzę po pewnym czasie nie musiało zmieniać właściciela. Pies to nie zabawka! Pies to duża odpowiedzialność. Ale jak już wybierzesz tego jedynego to będzie również wspaniałym przyjacielem 😊

Wystrzałowy Sylwester - jak zadbać o spokój pupila. (AKCJA „NIE STRZELAM W SYLWESTRA")

Wielkimi krokami zbliżają się święta Bożego Narodzenia, a wkrótce po nich przyjdzie czas na sylwestrowe zabawy. Może i Ty się z tego niezmiernie cieszysz, ale myślisz, że Twój czworonożny przyjaciel także? Niestety tak nie jest. Psy tak samo jak inne zwierzęta przechodzą ten czas niezwykle ciężko.

Jak powszechnie wiadomo Sylwester wiąże się z tradycją wystrzelania fajerwerków. Osobiście uwielbiam oglądać te podniebnie pokazy, ale jeszcze bardziej uwielbiam zwierzęta. Dlatego właśnie rezygnuję z tego przepięknego pokazu dla dobra moich (i nie tylko moich pupili). Jeżeli jeszcze tego nie wiecie to musicie sobie zdać sprawę z tego, że dla psów takie wystrzały to piekło. Nie dość, że psy mają lepszy słuch niż ludzie i to co dla nas jest głośne dla nich jest wręcz bolesne to jeszcze ludzie nie strzelają jedynie o północy w sylwestrową noc, a już na kilka dni przed i nawet kilka dni po. Nawet się jeszcze nie zaczął grudzień, a już jakieś dwa dni temu będąc na spacerze ze swoimi psami słyszałam kilka huków. To, że ja je słyszałam to nic, ale dla mojej suczki to był już koniec spaceru, bo była tak wypłoszona, że nawet nie miała ochoty się załatwić tylko jedyne o czym marzyła to znaleźć jakieś bezpieczne miejsce z dala od tego hałasu.

Pamiętam jak rok temu męczyłam się by uspokoić moje psy. Suczka cała się trzęsła, nie mogła usiedzieć w miejscu, ciągle chowała się w łazience, pod łóżkiem... gdzie tylko się dało. Nawet wskoczyła na kosz na pranie albo do dziecięcego łóżeczka (jest skoczna jak kot 😛). Drugi psiak był nie mniej zestresowany, choć ma nieco inny charakter i przynajmniej tak mi się wydaje, że nie dawał aż tak bardzo tego po sobie poznać jak sunia co oczywiście nie oznacza, że się nie stresował, bo stresował i to bardzo. Po prostu sunia była wystraszona dużo bardziej. Muszę dodać, że oba psy były na sporej dawce leków uspokajających. To był koszmar, a nie czas świętowania i super zabawy.

Już nawet nie chcę się rozwodzić o tym ile psów w tym czasie ucieka z domu, zwyczajnie ze strachu gnają przed siebie. Mogą nie wyjść z tego cało jeżeli na przykład wpadną pod samochód. Niektóre się odnajdują, a niektóre nie. Do dziś się zastanawiam co się stało z psami mojej znajomej, które któregoś Sylwestra zaginęły bez śladu.

APELUJĘ DO WAS LUDZIE ABYŚCIE POMYŚLELI NIE TYLKO O SOBIE I WASZEJ ŚWIETNEJ ZABAWIE, KTÓRA MOŻE SIĘ OBEJŚĆ BEZ FAJERWERKÓW, ALE RÓWNIEŻ O INNYCH STWORZENIACH, KTÓRE W TYM CZASIE PRZEŻYWAJĄ KOSZMAR.

Cierpią nie tylko psy, nie tylko koty, świnki morskie, chomiki, króliki czy inne domowe stwory, ale również te gospodarskie oraz dzikie mieszkające na przykład w lasach. Strach to nie wszystko. Swoją beztroską zabawą możemy doprowadzić do śmierci niejednego stworzenia. Zawały zdarzają się dość często. Oprócz tego spłoszone zwierze może spowodować wypadek wbiegając pod koła rozpędzonego samochodu i mogą zginąć także ludzie. Poza tym małe dzieci również nie rozumieją co się dzieje i boją się podobnie jak zwierzęta. Nie bądźmy obojętni. Trochę empatii.

Psy tak jak ludzie mają różne charaktery i jeden pies będzie znosił ten czas lepiej inny gorzej. Aby pomóc psiakowi przeżyć Sylwestra możemy zrobić kilka rzeczy.

1. Pozamykać szczelnie wszystkie okna w mieszkaniu tak by maksymalnie wyciszyć pomieszczenia. Przyda się też je zasłonić. W ten sposób ograniczy się stresujące bodźce dźwiękowe oraz wzrokowe. Tak właściwie to psu będzie najlepiej w jakimś pomieszczeniu bez okien - na przykład w łazience. Pozwólmy zwierzęciu schować się tam gdzie chce (o ile to miejsce nie stwarza zagrożenia)
2. Można także podkręcić na maksa głośność w telewizorze co również zagłuszy wybuchy.
3. Starajmy się odwrócić uwagę psa smakołykami czy zabawą choć może to być niewykonalne.
4. Na spacerze psa należy trzymać na smyczy i absolutnie go z niej nie spuszczać oraz zadbać by nie wyrwał się z obroży czy szelek i zwyczajnie nie uciekł. Nawet jeśli psiak zawsze był posłuszny to na dźwięk wystrzałów może stracić rozum i nic nie będzie do niego docierać także pilnować, pilnować i jeszcze raz pilnować. Jeśli trzymacie psa na podwórku to może warto się zastanowić nad tym by ten nieprzyjemny okres pies spędził w domu. A jeżeli już ucieknie to dobrze by miał jakiś identyfikator dlatego przed Sylwestrem powinno się zadbać o to by pies miał na przykład chip pomagający zlokalizować właściciela.
5. Jak jest bardzo źle można podać psu środki uspokajające. Jednak nie należy ich podawać bez konsultacji z lekarzem weterynarii. Najlepiej udać się do lecznicy i poprosić weterynarza o takie środki uspokajające oraz zapytać o ich dawkowanie. 

Szczenię w domu - czyli jak opiekować się nowym lokatorem.

Zdecydowałeś się przygarnąć pod swój dach szczeniaczka? Super. W takim razie powinieneś wiedzieć kilka rzeczy o tym jak opiekować się takim maluchem. 😊

Jak przygotować dom na przybycie szczeniaka?

Dobrze jest wyznaczyć miejsce na legowisko. Najlepiej żeby był to dobry punkt obserwacyjny, z którego wszystko widać i można patrzeć co robią mieszkańcy. Trzeba pamiętać, że nie powinno to być miejsce narażone na częste przeciągi. W pobliżu mogą znajdować się miski z jedzeniem i wodą.

Mieszkanie powinno być zabezpieczone prawie tak jak przed dzieckiem - w końcu to też dziecko, tylko, że psie 😉 Wszystkie kable należy pochować tak by szczenię ich nie pogryzło co mogłoby się dla niego źle skończyć. Jeżeli w zasięgu jego zębów znajdują się jakieś cenne dla nas przedmioty to też lepiej przenieść je w bezpieczniejsze miejsce, bo w innym przypadku mogą zostać zniszczone. Szczenię uczy porządku, lepiej nie zostawiać butów na podłodze 😏 Jeśli lubisz swoje dywany to dobrze jest je pochować na czas nauki załatwiania się na dworze, żeby nie zdarzyła się na nich jakaś wpadka. Gdy posiadasz balkon pilnuj by nie zostawiać go otwartego, mogłoby się to skończyć tragedią (znam taki przypadek 😴).

Pierwsze dni w nowym domu.

Początki mogą być trudne. Maluch zapewne będzie przestraszony nową sytuacją i miejscem. Przyda mu się trochę spokoju i odpoczynku. Czas na zaaklimatyzowanie się jest bardzo ważny. Lęk, brak apetytu czy inne objawy wycofania są zupełnie normalne i powinny minąć po kilku dniach. Szczenięta bardzo szybko się przystosowują do nowego środowiska - zajmują się zabawą i zapominają o wszystkich przykrościach 😉

Żywienie

Najlepiej dowiedzieć się jaką karmą szczenię było żywione wcześniej i podawać tą samą. Dopiero później można ewentualnie stopniowo przejść na tą wybraną przez siebie, gdyż nagła zmiana karmy może powodować problemy żołądkowe. Oczywiście karma powinna być przeznaczona dla szczeniąt odpowiedniej rasy/wielkości. Wraz z wiekiem należy dopasowywać pokarm do potrzeb zwierzęcia. Nie ma znaczenia czy będzie to karma sucha czy mokra, jednak lepiej by mokra była tylko dopełnieniem suchej.

3-4 posiłki dziennie w regularnych odstępach czasu powinny wystarczyć, koło 7/8 miesiąca życia powinno się zmniejszyć ich ilość do 2 dziennie - rano i wieczorem. Porcja powinna być stale taka sama i niezbyt duża, dostosowana do potrzeb energetycznych pupila. Ile karmy podawać? Takie dane powinny być na opakowaniu.

Jeżeli nie chcemy by nasz czworonóg miał problemy z nadwagą i ciągłym podjadaniem nie podawajmy mu resztek ze stołu, będzie tego bardzo trudno oduczyć. Powinno się nakładać porcję do miski i dawać psu do zjedzenia, jak zje zabrać miskę, jak nie zje to zabrać ją po 15 minutach i nie dawać aż do następnego posiłku, w ten sposób nauczymy psa regularności w spożywaniu pokarmu.

Oczywiście trzeba pamiętać o tym by zapewnić zwierzęciu stały dostęp do świeżej wody.

Akcesoria

Jeśli zastanawiasz się jakie wyposażenie powinieneś nabyć to spieszę z pomocą.
Miski - dwie miski, jedna na jedzenie, druga na wodę. Dobrze żeby były to miski odpowiedniej wielkości, wiadomo, że jak piesek jest małej rasy to nie będzie jadł z wielgachnych misek i odwrotnie 😏 Najlepiej też gdy miska na wodę jest nieco większa, wody nigdy dość.
Smycz - tu się powtórzę, że dużo zależy od rasy, ale ważne żeby smycz nie była za krótka, a najlepiej żeby dało się regulować jej długość.
Obroża/szelki - w zależności od preferencji można kupić obrożę, albo szelki
Kaganiec - przyda się podczas jazdy autobusem, u weterynarza lub w innych miejscach gdzie jest wskazany
Zabawki - szczenięta uwielbiają się bawić, więc oczywiście nie może zabraknąć kilku zabawek inaczej maluch znajdzie sobie inne zabawki, na przykład nasze buty. Wybór zabawek jest spory, może jakieś gryzaki albo piłeczkę?
Szczotka - w zależności od tego jaką sierść ma pies, bo ta długa wymaga częstego czesania
Legowisko - z zakupem legowiska lepiej się wstrzymać aż pies osiągnie ostateczne rozmiary, zresztą za legowisko może robić nawet jakiś kocyk, kawałek gąbki od starego materaca i tym podobne
Szampon - nawet jeżeli szczeniak nie wymaga kąpieli to nie zapominajmy, że może się zdarzyć jakaś drobna wpadka - na przykład wytarza się w kupie 💩

Opieka zdrowotna

Psiak w wieku 2-3 miesięcy powinien być zaszczepiony i odrobaczony. Jeżeli nie zostało to zrobione przez poprzednich właścicieli to należy jak najszybciej udać się do weterynarza. Lekarz przy okazji obejrzy Twojego pupila czy ma się dobrze, a także założy mu książeczkę zdrowia 😉 Jeśli wyrazisz taką chęć to poinformuje Cię jak postępować z takim maleństwem. Zanim szczepienia nie zaczną działać nie powinno się wychodzić z maluchem na spacery, a jak już to na krótkie i tak by unikać innych psów od których mógłby się zarazić.

Odchów szczeniąt - jak opiekować się psim miotem.

Jeśli ciąża i poród dobiegły końca to zapewne na świecie jest już gromadka przeuroczych maluchów 😍 Fajnie by było wiedzieć jak się nimi teraz zająć.

Pierwsze 3 tygodnie życia.

Dobra wiadomość jest taka, że przez pierwsze 3 tygodnie nie musimy prawie nic robić, no może poza regularnym czyszczeniem kojca. W tym czasie szczenięta są całkowicie zależne od matki, która je karmi, stymuluje do wypróżniania liżąc im brzuszki, sprząta po nich zjadając ich odchody (to całkowicie normalne) oraz je ogrzewa ciepłem swojego ciała. Szczeniaki rodzą się całkowicie głuche i ślepe, a także nie potrafią samodzielnie regulować temperatury ciała, dlatego tak ważne jest by się nie wychłodziły. Przydałoby się doglądać czy prawidłowo się rozwijają i w razie konieczności zapewnić należytą opiekę, czy to na przykład dokarmiając najsłabsze szczenię z miotu czy też wzywając weterynarza, gdy sprawa jest bardziej poważna. 

Około 10-14 dnia młode otwierają oczy oraz kanał słuchowy zaczynając reagować na bodźce dźwiękowe, choć umiejętność wodzenia wzrokiem za przedmiotami nabywają dopiero między 3-4 tygodniem. Ponoć zostało udowodnione, że w tym czasie bardzo ważny dla rozwoju szczeniąt jest kontakt z człowiekiem. Tak, więc podnoszenie, głaskanie, pielęgnowanie przynoszą długoterminowe korzyści. 😊

3-12 tydzień życia
Już po drugim tygodniu można nieco urozmaicić otoczenie maluchów. Okres między 3-12 tygodniem życia jest bardzo istotny w ich rozwoju. Na ten moment przypada zapoznanie z nowymi bodźcami, dźwiękami, osobnikami zarówno swojego, jak i innych gatunków. Wszystko to, co szczenię pozna w tym okresie życia, w życiu dorosłym nie powinno stanowić dla niego źródła lęku czy niepewności. To czas na doskonalenie zachowań socjalnych, wzrasta aktywność ruchowa, głównie poprzez wspólne zabawy z rodzeństwem, które są okazją do nauki zasad panujących w życiu. 

Dowiedziono, iż między 3 a 5 tygodniem życia szczenięta wykazują spore zainteresowanie otoczeniem i nowościami, które nie wywołują u nich strachu. Dopiero po 5 tygodniu młode podchodzą do nowych sytuacji i obiektów z rezerwą. Szczenięta potrafią nieźle nabroić kiedy już samodzielnie hasają po domu. Dlatego ważne jest by zapewnić bezpieczne otoczenie usuwając z zasięgu psich zębów takie przedmioty jak na przykład kable stwarzające zagrożenie dla ich życia oraz wszystkie przedmioty dla nas cenne, by nie uległy zniszczeniu. Nie powinny nas też dziwić dzikie harce wyglądające na groźne walki psów czy zasikane podłogi w całym domu. Pozostaje nam przeczekać ten nieprzyjemny okres. 

W tym czasie matka także odgrywa istotną rolę, wskazując szczeniętom, które zachowania są pożądane, a które zdecydowanie nie są mile widziane wśród pobratymców. Okres pierwotnej socjalizacji to czas, który na ogół w części spędzają jeszcze w kojcu rodzinnym, zaś w okolicy 8-9 tygodnia młode są zabierane do nowych domów. Tam socjalizacja powinna być kontynuowana.

Żywienie szczeniąt.
Przez pierwszy miesiąc życia podstawowym pokarmem maluchów powinno być mleko matki. W drugim miesiącu, czyli po skończeniu przez szczenięta 4 tygodni można zacząć wprowadzać do jadłospisu pokarm stały. Powinna to być mokra karma dla szczeniąt dobrana według rasy i wielkości psów. Ewentualnie można podawać namoczoną suchą karmę. Dalej jednak powinny ssać matkę. Posiłki należy podawać 3-4 razy dziennie.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Dalsze losy szczenięcych czasów opiszę w osobnym artykule, gdyż to zazwyczaj toczy się już w nowych domach właścicieli, do których trafiły.