Odchów szczeniąt - jak opiekować się psim miotem.

Jeśli ciąża i poród dobiegły końca to zapewne na świecie jest już gromadka przeuroczych maluchów 😍 Fajnie by było wiedzieć jak się nimi teraz zająć.

Pierwsze 3 tygodnie życia.

Dobra wiadomość jest taka, że przez pierwsze 3 tygodnie nie musimy prawie nic robić, no może poza regularnym czyszczeniem kojca. W tym czasie szczenięta są całkowicie zależne od matki, która je karmi, stymuluje do wypróżniania liżąc im brzuszki, sprząta po nich zjadając ich odchody (to całkowicie normalne) oraz je ogrzewa ciepłem swojego ciała. Szczeniaki rodzą się całkowicie głuche i ślepe, a także nie potrafią samodzielnie regulować temperatury ciała, dlatego tak ważne jest by się nie wychłodziły. Przydałoby się doglądać czy prawidłowo się rozwijają i w razie konieczności zapewnić należytą opiekę, czy to na przykład dokarmiając najsłabsze szczenię z miotu czy też wzywając weterynarza, gdy sprawa jest bardziej poważna. 

Około 10-14 dnia młode otwierają oczy oraz kanał słuchowy zaczynając reagować na bodźce dźwiękowe, choć umiejętność wodzenia wzrokiem za przedmiotami nabywają dopiero między 3-4 tygodniem. Ponoć zostało udowodnione, że w tym czasie bardzo ważny dla rozwoju szczeniąt jest kontakt z człowiekiem. Tak, więc podnoszenie, głaskanie, pielęgnowanie przynoszą długoterminowe korzyści. 😊

3-12 tydzień życia
Już po drugim tygodniu można nieco urozmaicić otoczenie maluchów. Okres między 3-12 tygodniem życia jest bardzo istotny w ich rozwoju. Na ten moment przypada zapoznanie z nowymi bodźcami, dźwiękami, osobnikami zarówno swojego, jak i innych gatunków. Wszystko to, co szczenię pozna w tym okresie życia, w życiu dorosłym nie powinno stanowić dla niego źródła lęku czy niepewności. To czas na doskonalenie zachowań socjalnych, wzrasta aktywność ruchowa, głównie poprzez wspólne zabawy z rodzeństwem, które są okazją do nauki zasad panujących w życiu. 

Dowiedziono, iż między 3 a 5 tygodniem życia szczenięta wykazują spore zainteresowanie otoczeniem i nowościami, które nie wywołują u nich strachu. Dopiero po 5 tygodniu młode podchodzą do nowych sytuacji i obiektów z rezerwą. Szczenięta potrafią nieźle nabroić kiedy już samodzielnie hasają po domu. Dlatego ważne jest by zapewnić bezpieczne otoczenie usuwając z zasięgu psich zębów takie przedmioty jak na przykład kable stwarzające zagrożenie dla ich życia oraz wszystkie przedmioty dla nas cenne, by nie uległy zniszczeniu. Nie powinny nas też dziwić dzikie harce wyglądające na groźne walki psów czy zasikane podłogi w całym domu. Pozostaje nam przeczekać ten nieprzyjemny okres. 

W tym czasie matka także odgrywa istotną rolę, wskazując szczeniętom, które zachowania są pożądane, a które zdecydowanie nie są mile widziane wśród pobratymców. Okres pierwotnej socjalizacji to czas, który na ogół w części spędzają jeszcze w kojcu rodzinnym, zaś w okolicy 8-9 tygodnia młode są zabierane do nowych domów. Tam socjalizacja powinna być kontynuowana.

Żywienie szczeniąt.
Przez pierwszy miesiąc życia podstawowym pokarmem maluchów powinno być mleko matki. W drugim miesiącu, czyli po skończeniu przez szczenięta 4 tygodni można zacząć wprowadzać do jadłospisu pokarm stały. Powinna to być mokra karma dla szczeniąt dobrana według rasy i wielkości psów. Ewentualnie można podawać namoczoną suchą karmę. Dalej jednak powinny ssać matkę. Posiłki należy podawać 3-4 razy dziennie.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Dalsze losy szczenięcych czasów opiszę w osobnym artykule, gdyż to zazwyczaj toczy się już w nowych domach właścicieli, do których trafiły.