Akita

Pochodzenie

Akita jest bardzo starą japońską rasą psów. Szacuje się, że istniała już 5000 lat temu u boku samurajów. Początkowo była przeznaczona do polowania na "grubą" zwierzynę taką jak dziki, jelenie czy niedźwiedzie oraz do ciągnięcia ciężkich ładunków. Jako rodzima rasa akity w Japonii cieszyły się wielkim poważaniem i miały dużą wartość, zresztą do dzisiaj zajmują stałe miejsce w mitologii i literaturze tej części świata. 

Wygląd

wysokość w kłębie: 66 - 71 cm psy, 61 - 66 cm suki

masa ciała: 35 - 45 kg psy, 25 - 35 kg suki

umaszczenie: czerwone, białe, pręgowane lub sezamowe (czerwone z czarnymi końcówkami), oprócz tego wszystkie wersje poza białą muszą mieć tak zwane urajiro, czyli białe znaczenia po bokach kufy, na policzkach, po spodniej stronie żuchwy, szyi, klatki piersiowej, tułowia i ogona oraz wewnętrznej stronie kończyn.

szata: trzywarstwowa, pierwsza warstwa szorstka i prosta, druga grubsza i miękka, trzecia (ta najbliżej skóry) grubsza i wełnista

Akita pręgowana

Akita czerwona

Akita sezamowa

Akita biała

Charakter

Przede wszystkim nie jest to pies dla każdego. Akita potrzebuje doświadczonego i konsekwentnego hodowcy. Posiada silne poczucie hierarchii stada i twardy charakter. Jest psem inteligentnym, ale trudnym w szkoleniu. Szybko się nudzi i nie łatwo daje się podporządkować. 

Jest dobrym stróżem, nie szczeka bez powodu. Broni wszystkiego co uzna za swoje, nie tylko podwórka, ale też samochodu czy miski 😜 Jest nieufny wobec obcych.

Raczej nie nadaje się do domu z małymi dziećmi i innymi zwierzętami. Dziecko może nieumyślnie sprowokować psa chcąc go przytulić czy pociągnąć za ogon dlatego lepiej gdy dzieci będą nieco starsze lub hodowca bardzo doświadczony. Jeśli chodzi o zwierzęta to psy rasy akita posiadają silny instynkt łowny i mogą zapolować na mniejszego stwora jak na przykład kot. Jednak jeśli wychowają się w otoczeniu dzieci czy zwierząt to powinny je względnie tolerować. 

Jest to pies władczy, dominujący, uparty, jest indywidualistą. Ale jest również niezwykle lojalny wobec swojego przewodnika, oddany, odważny, dostojny i inteligentny. Kto potrafi odpowiednio zająć się psem tej rasy na pewno doceni i nie pożałuje takiego wyboru.

Zdrowie i pielęgnacja

Z racji długiego stażu rasy nie jest ona chorowita. Po prostu na przestrzeni lat słabe osobniki były eliminowane. Jednak są choroby, które zdarzają się nieco częściej niż zwykle. Są to na przykład choroby skóry jak alergie czy tzw. zespół skórno-naczyniowy, czyli choroba Voit Kojanagi Harada, choroby oczy jak zaćma czy zwyrodnienie rogówki a także głuchota, wnętrostwo lub hemofilia.

Akita nie wymaga większego nakładu pracy poza dwoma okresami linienia kiedy to konieczne jest częste wyczesywanie i kąpanie psa. Do tego celu powinno się stosować zgrzebło z gęstym rozmieszczeniem  zębów i odpowiednie kosmetyki przeznaczone dla psów. Oprócz tego psa kąpiemy jak jest brudny, nic nadzwyczajnego.

Ciekawostki

Powstał film oparty na faktach opowiadający o niezwykłej wierności psa rasy akita. Tytuł filmu to „Mój przyjaciel Hachiko”. 

Biały owczarek szwajcarski.

Pochodzenie

Białe owczarki szwajcarskie pochodzą od owczarków niemieckich. Początkowo białe umaszczenie owczarków niemieckich nie stanowiło problemu, jednak już w XX wieku w Europie zostały one całkowicie wykreślone ze wzorca tej rasy uznając kolor biały za wadę. Nadal jednak były uznawane w Ameryce i do dziś są tam odnotowywane jako biały owczarek niemiecki. O uznanie tej rasy wystąpiła Szwajcaria i właśnie dlatego psy te zyskały miano "szwajcarskich". W roku 2002 przyjęto wzorzec rasy.

Wygląd

wysokość w kłębie: 60 - 66 cm psy, 55 - 61 cm suki
masa ciała: 30 - 40 kg psy, 25 - 35 kg suki
umaszczenie: wyłącznie białe
szata: wersja zarówno krótko jak i długowłosa, włos średniej długości, gęsty, przylegający, dwuwarstwowy, obfity podszerstek 

Charakter

Owczarek szwajcarski jest psem łagodnym. Jest też wrażliwy, więc wymaga łagodnego traktowania. Przy złej socjalizacji może stać się również bojaźliwy i nieufny wobec obcych. Zwyczajnie jest to pies delikatny 😊

Nie wymaga doświadczonego hodowcy. Łatwo poddaje się tresurze, gdyż uwielbia zadowalać swojego opiekuna i wykonywać różne komendy. Jeżeli tylko podejdzie się do szkolenia ze spokojem, bez krzyków czy szarpania to pies będzie chętnie współpracować.

Idealnie sprawdzi się w rodzinie z małymi dziećmi. Nadaje się na psiego opiekuna.

Nie wymaga ponadprzeciętnej dawki ruchu. Oznacza to, że wystarczy jeden ze spacerów dłuższy, co najmniej godzinny, a nie potrzebne jest na przykład kilka godzin treningu czy duże podwórko do biegania.

Nadaje się do mieszkania w bloku. Jak zawsze podstawą są spacery 😊 Nie mniej jednak jest to pies niezwykle towarzyski i przywiązany do opiekuna, lepiej więc jeżeli w domu zawsze ktoś będzie. 

Jego żywiołem jest woda i śnieg. Uwielbia pływać i aportować oraz bardzo dobrze tropi.

Zdrowie i pielęgnacja

Ogólnie jest to zdrowa rasa. Jednak jak wiele dużych psów owczarki szwajcarskie są podatne na dysplazję stawów biodrowych, oprócz tego również łokciowych oraz na alergię pokarmową czy skręt żołądka. 

Jeśli chodzi o pielęgnację to nie są zbyt wymagające. Wystarczy je czasem czesać. Wbrew pozorom nie trzeba ich często kąpać by zachowały swój śnieżnobiały kolor. Jeżeli już przyjdzie pora na kąpiel to powinno się stosować szampony do białej sierści wybielające ją optycznie, a nie chemicznie. 

Ciekawostki

Rasę tą wykorzystano w filmie pt. „Biały pies”